Irk İlişkileri

30 yıldan fazla bir süredir İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi, Afrika kökenli üyelerini rahipliğe atamaya başlamıştır.

Bunun etkileri sadece Amerika Birleşik Devletleri’ndeki değil ayrıca dünya çapındaki üyelerini içermesinden dolayı Kilise tarihinde kritik bir andı.

Uygulamadaki değişimler Kilise üyeleri tarafından coşkuyla selamlandı ve her yerde dikkate alındı. Newsweek din yazarı Ken Woodward derginin 19 Haziran 1978 baskısında şunları yazdı:

Bu vahiy, Salt Lake City’deki yayaları öğle vaktinde sürprizle yakaladı. Bir adam portatif radyosunun kanalını kilise radyo kanalına çevirmiş dinliyordu, heyecanla kilise merkezinde çalışan işçilere haykırdı:  “Şimdi anons ettiler siyahlar rahipliğe atanabilirler!” Ünlü Mormon Tabernacle korosunun iki siyah üyesinden biri olan James Dawson sevgili Aziz kardeşlere dedi ki: ‘İnancım güçlendi, çok mutluyum.”

Başka yerlerde de heyecanlı beyaz ve siyah Kilise üyeleri, o zamanın Kilise Başkanı Spencer W. Kimball ve Kilise’deki yoldaş havarilere gelen bu çok önemli derin anlamı olan ruhsal tecrübenin ardından birbirlerini aradılar, sokaklarda arabaların kornalarını çaldılar ve bir araya gelip çok ani bir şekilde gelen anons ile ilgili konuştular.

Newsweek’in Woodward’u bir tahminde bulundu ve bundan sonraki adımın muhtemelen siyah yaşlıların yönetimi altında kurulacak siyah cemaatler olacağı idi.

Woodward’un tahmini açıklayıcıydı. 1978’de bile, sivil haklar hareketlerinden sonraki on yıllık bir süre Amerika’nın yüzünü değiştirmiş, ülkedeki pek çok kilisedeki ibadet edenler aynen kaldılar, aslına bakılırsa birbirlerinden ayrıldılar. Pek çok siyah halen siyahlarla ibadet etti ve pek çok beyaz da beyazlarla. Çok az sayıdaki siyah rahipler beyaz cemaatlere vaaz verdi ve ayrımcılık başka şekillerde sonraki yıllarda da kendini gösterdi.

Aslına bakılırsa böyle bir şey İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi’nde olmadı. Hiçbir zaman ayrılmış bir cemaat prensibi olmamıştır. Mormonlar’ın çeşitli ırklar ve etnik kökenlerle beraber komşu olarak yaşadığı yerlerde, Kilise tarihi boyunca herkes beraber ibadet etmiştir. Siyahlar 1978’den çok önce üye olarak vaftiz edilmişlerdir, çoğunluğun beyaz olduğu cemaatlerde rahiplik yetkisi gerektirmeden kürsüden dua etmiş ve vaaz vermişlerdir.

Haziran 1978’deki değişikliğin duyurulmasının ardından, Kilise derhal aktif siyah erkek üyelerini Kilise toplantılarına katıldıkları yerlerde rahiplik makamına atamaya başladı. İlk tapınak Güney Afrika’da 1981’de inşa edilmiştir ve iki tanesi daha — Gana ve Nijerya’da —yakın geçmişte adanmıştır. 

2007’deki bir Washington Post’un başlığı şundan bahsetmektedir, “Küresel Mormonizm’in yeni yüzü.” The New York Times 2005’deki bir makalesinde şunu belirtmiştir ki şehirdeki yeni Kilise binası, “Harlem’de ırksal olarak en çok bütünlenmiş, siyah ve beyaz ibadet edenlerin sayılarının eşit olduğu cemaatlerden biridir.”

Bu olumlu medya yazılarının arasında özellikle seçim kampanyasının çekişmeli ortamında birkaç istisna olmuştur.

New Jersey’de bir kazık başkanı (piskoposluk teriminin karşılığı) olan Afro-Amerikan Ahmad Corbitt, Kilise’ye zaman zaman yapılan ırkçılık suçlamalarının amacının “gerçekte ne olduklarına göre” anlaşılması gerektiğini söylemiştir.

Corbitt, “Sanırım herkes anlıyor ki insanlar, politik sebeplerden dolayı gerçek olmayan şeyleri söylemektedirler” demiştir.

Corbitt, Kilise’de en çok çeşitliliği olan kazıklardan birinin liderliğini yapmaktadır. Üyelerinin büyük bir çoğunluğu beyaz olmasına rağmen, oniki cemaatin her biri değişik etnik altyapılardan gelenleri kucaklamaktadır.  Üç cemaati İspanyolca konuşanlardan oluşmaktadır ve Corbitt’in üç üyeli başkanlığı bir beyaz ve bir Tonga’lı danışmandan oluşmaktadır.

“Kilise’nin ırkçı olduğunu söyleyen her kimse bunu deneyimleri ile söylememektedir ve bizim bir Kilise ailesi olarak ırksal uyumdan nasıl mutlu olduğumuzu anlamamaktadır,” demiştir Corbitt. “Belki üyelerimizden bazıları renklerinden dolayı 13,5 milyon üyesi olan Kilisemizde nadiren negatif bir tecrübe yaşamış olabilirler.  Fakat ben uzun yıllar boyunca her düzeydeki Kilise üyeleri ve liderleri ile yaptığım çok sayıdaki toplantıda azıcık olsun ırkçılığa benzer bir deneyim yaşamadım.”

Başka bir Afro-Amerikan kazık başkanı Tony Parker Atlanta bölgesinde dokuz cemaatin yönetimini üstlenmektedir ve bu cemaatlerin birinin başında siyahi bir gözetmen vardır. Parker 25 yıldır Mormon inancının bir üyesidir.

“Şu anda daha önce olduğumdan daha iyi bir kişiyim,” diyor Parker. “Kendimi daha iyi hissediyorum. Bu yıllar kişisel gelişmenin ve zenginleşmenin yılları oldu.”

Parker, Kilise dışından yapılan eleştirilere basit bir cevabı olduğunu söylemektedir.  “Kilise’nin ırkçı olduğunu düşünenlerin sadece gelip görmeleri gerekir. Kilisemize gelip oturabilir ve kenardan seyredebilirler ya da üyelerle konuşabilirler.”

Hiç, Son Zaman Azizi arkadaşlarınız tarafından yapılan önyargılı bir yorumla karşılaşıp karşılaşmadığı sorulduğunda: “Deneyimlerim hemen hemen tamamen olumlu olmuştur. Elbette yolda ufak tefek engebeler olmuştur ama kişisel kanaatlerime hiç zarar vermemiştir.